صنعت الكترونيك در دهه 1960 با ورود ترانزيستور و آي سي وارد دوران شكوفايي شد. ايلات متحده با شوروي وارد مسابقه فضايي شده بود و جان اف كندي از ملت خواست كه تا پايان اين دهه انساني را در كره ماه پياده كند. به همين خاطر دانشمندان و مهندسي كامپيوتر ارزاني مي طلبيدند كه خودشان بتوانند با آن كار كنند. مهندس جواني به نام اديسون دوكاسترو كه براي شركت DEC كار مي كرد مسول طراحي چنين كامپيوتر شد حاصل كار در سال 1965 ماشين تاريخ ساز PDP-11 بود (پردازشگر داده قابل برنامه ريزي programmed dada processor) . گروه دوكاسترو با استفاده ار آيسي يك ميني كامپيوتر ارزان 25000 دلاري ساختند. PDP-8 12 بيتي موفقيتي آني يافت و به دنبال آن PDP-11  16بيتي به بازار آمد.

امروزه تفاوت ميني كامپيوتر و Mainframe (و حتي ميكرو كامپيوتر) چندان واضح نيست. كامپيوتر هاي سوپر ميني قابليتهاي در حد Mainframe دارند. امروزه ميني كامپيوتر ها عمدتا در شركتهاي كوچك و به صورت چند كاربر همزمان (معمولا بين 50 تا 100 ) استفاده مي شوند. با گسترش شبكه هاي محلي و عمومي اين جنبه كاربرد ميني كامپيوترها نيز در حال رنگ باختن است. ((MGH

ميكرو كنترولر