مروري بر ريزپردازنده هاي 80x86 اينتل
ريزپردازنده هاي اوليه اينتل
اينتل اولين CPU تك تراشه اي را كه ريزپردازنده خوانده شد طراحي و روانه بازار كرد. اين پردازنده 4004 ناميده شد و در ساختمان آن 2300 ترانزيستور PMOS بكار رفته بود. 4004 يك ريزپردازنده 4 بيتي بود به خصوص براي استفاده در ماشين حساب طراحي شده بود. اينتل در سال 1972، براي پردازش كاركترهاي 8 بيت 8008 را طراحي كرد. 8008 داراي گذرگاه داده 8 بيت بود و مي توانست حداكثر تا 16KB حافظه را آدرس دهي كند. در 8008 هجده پايه اي 3000 ترانزيستور PMOS بكار رفته بود و جمعا 66 دستور العمل داشت. اينتل به منظور افزايش قدرت پردازش و ظرفيت حافظه در سال 1974، 8080را معرفي كرد. اين پردازنده بسيار پرطرفدار بود و در ساخت آن از تكنولوژي NMOS استفاده شده و در بسته 40 پايه قرار گرفته بود. 8080 مي توانست تا 64KB حافظه را آدرس دهي كند و ضمنا 111 دستور العنل داشت. پردازنده 8080 داراي دو IC پشتيبان بود كه براي كنترل كننده و نوسان گر سيستم مورد استفاده قرار گرفته بودند. در سال 1976، اينتل هر سه تراشه را در يك بسته به نام 8085 قرار داد جدول زير سير تكامل پردازنده هاي اينتل را رد دهه 1970 تا 8088 نشان مي دهد. MGH