كامپوتر هاي ديجيتال
در اوائل دهه 1990 ايالات متحده در گير موجي از تكنولوژي نو بود. ترانزيستور، كه كمي پس از اتمام جنگ جهاني دوم توسط سه دانشمند در آزمايشگاههاي بل ابداع شده بود، كم كم جايگزين رقيبش لامپ مي شد. ناگهان بر روي همه چيز از راديو هاي اتومبيل گرفته تا همزنهاي برقي بر چسپ حالت-جامد زده شد. شركتهاي الكترونيكي خلق الساعه فراوان شدند،يكي از اين شركت ها به عنوان تگزاس اينسترومنتس در دالاس تگزاس تاسيس شد و بعد ها به نام اختصاري TI معروف شد. اين شركت ساخت قطعه حالت جامدي به نام مدار مجتمع IC را اعلام كرد. اكنون مي دانيم يك انقلاب صنعتي از نوع الكتريكي اش در حال تكوين بود. ((MGH
كامپوتر با برنامه ذخيره شده
واحد پردازش مركزي يا CPU را اغلب به مغز انسان تشبيح مي كنند چون در اينجا است كه تصميم ها گرفته، و زمان بندي سيستم تئليد مي شود. واحد رياضي منطقي يا ALU در CPU قرار دارد و تمام عمليات رياضي در آنجا انجام مي شود و نتايج اين محاسبات در ثبات خاصي از ALU به نام انباره قرار مي گيرد.
واحد حافظه براي ذخيره سازي يك رشته فرمان خاص به كار مي رود اين فرمانها به CPU مي گويند كه وظايف خاصي را انجام دهند. اين فرمانها برنامه كامپوتر ناميده مي شوند.(نام كامپوتر با برنامه ذخيره شده از همين ناشي شده).هيچ كار مفيدي نمي تواند بدون وسايل ورودي /خروجي (به زبان كامپيوتر I/O) انجام شود. به وسيله صفحه كليد است كه دستور ها و فرمانها را براي كاري كه بايد انجام شود وارد مي كنيم. نتايج روي چاپگر يا صفحه CRT (لامپ اشعه كاتدي) نمايش داده شود.
احضار و اجرا:
1) احضار داده ها از واحد حافظه اي كه آدرس آن فعلا در رجيستر شمارنده برنامه ذخيره شده است و قرار دادن اين داده ها در رجيستر دستور.
2) اضافه كردن يك واحد به آدرس موجود در شمارنده برنامه (Program counter)
3) تعبير و اجراي فرماني كه فعلا در رجيستر دستور است.
4) بازگشت به گام 1 .
اين چهار گام اصول عمليات تمام كامپوتر هاي ديجيتال با برنامه ذخيره شده، از بزرگترين main frame آي بي ام IBM گرفته تا كوچكترين ميكرو كامپيوتر، را تشكيل مي دهند. قاعده فوق احضار و اجرا نام دارد و كليد درك فعاليتهاي يك ميكرو كامپيوتر است. ((MGH